کلمه جو
صفحه اصلی

اسفره

فرهنگ فارسی

مهار و چرم که بر پشت بینی اشتر نهند

لغت نامه دهخدا

اسفره. [ اَ ف ِ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ سِفار، بمعنی مهار و چرم یا آهن که بر پشت بینی اشتر نهند.

اسفره. [ اِ ف َ رَ ] ( اِخ ) اِسفرنگ. ( تاریخ مغول ص 534 ). رجوع به اسفرنگ شود.

اسفره . [ اَ ف ِ رَ ] (ع اِ) ج ِ سِفار، بمعنی مهار و چرم یا آهن که بر پشت بینی اشتر نهند.


اسفره . [ اِ ف َ رَ ] (اِخ ) اِسفرنگ . (تاریخ مغول ص 534). رجوع به اسفرنگ شود.


دانشنامه عمومی

مختصات: ۴۰°۰۷′ شمالی ۷۰°۳۸′ شرقی / ۴۰٫۱۱۷°شمالی ۷۰٫۶۳۳°شرقی / 40.117; 70.633
آرامگاه حضرت شاه
مسجد عبدالله خان
ده چارکوه
آرامگاه حضرت بابا
روستای کوهستانی واروخ
آرامگاه محمد بشارا
سغد
شهر اِسفَره (به فارسی تاجیکی: Исфара) در استان سغد، تاجیکستان است. جمعیت این شهر ۳۷۳۰۰ نفر است.
اسفره از کهن ترین شهرهای آسیای میانه است و صورت قدیمی نام آن اسبره (Асбара) بوده است. در سده دهم میلادی نام این شهر در تاریخ طبری ذکر شده و در سده های یازده و دوازده میلادی پیشرفت اقتصادی داشته است. بابور (۱۴۸۲–۱۵۸۰) اسفره را جزء شهرهای اصلی منطقه نامیده و در سده ۱۶ پیشرفتی در ساخت مدرسه ها و مسجدهای بزرگ حاصل شده است.در سده هفدهم اسفره بخشی از خانات خوقند بود.


کلمات دیگر: