شانسون

شانسون (فرانسوی: Chanson؛ به معنی ترانه، برگرفته از واژهٔ لاتین cantio) قالب موسیقی باکلام، تغزلی و پرقدمت فرانسوی است که معمولاً زمینی و چندصدایی است. به خوانندهٔ مرد «شانتور» (chanteur)، به خوانندهٔ زن «شانتوز» (chanteuse)، و به مجموعه ای از شانسون ها -به ویژه از دورهٔ قرون وسطای متأخر و رنسانس- شانسونیه (chansonnier) می گویند.
شعر حماسی فرانسه باستان
شانسون در دوران مدرن (Nouvelle chanson) معمولاً با ریتم مبتنی بر زبان فرانسه و کلام فاخر از دیگر ترانه های پاپ فرانسوی متمایز می شود. از خوانندگان بزرگ شانسون جدید شارل ترنه، ژاک برل، ژرژ برسنس، ادیت پیاف، شارل آزناوور، لئو فره، دالیدا، سرژ گنزبور، سرژ رجیانی و میری ماتیو را می توان نام برد.

شانْسون (chanson)
نوعی ترانه که در فرانسه و ایتالیا رواج دارد، و اغلب برمبنای یک نغمۀ محلی ساخته می شود که در اصل کار تروبادور ها (نوازندگان دوره گرد قرون وسطا) بوده است. ژوسکَن دِ پره نمونه ای از یک آهنگ ساز شانسون بود.