کلمه جو
صفحه اصلی

سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری

دانشنامه عمومی

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سازمان آموزشی، تحقیقاتی و نظارتی جمهوری اسلامی ایران به ریاست معاون رئیس جمهور در زمینه های مربوط به آثار تاریخی و باستانی صنایع دستی و گردشگری است. با حکم رئیس جمهور ایران، حسن روحانی، ریاست این سازمان را علی اصغر مونسان برعهده دارد.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی
اداره کل هنرهای سنتی
مرکز باستان شناسی ایران
مرکز موزه مردمشناسی
موزه ایران باستان
دفتر آثار تاریخی
سازمان ملی حفاظت از آثار باستانی
ایران به سبب موقعیت جغرافیایی و بیش از هفت هزار سال تمدن و فرهنگ و نیز تنوع فرهنگی در جغرافیای زیستی خود، یکی از شاخص ترین کشورها در حوزه میراث فرهنگی بشری است.
تا پیش از انقلاب مشروطیت، هیچ قانونی برای میراث فرهنگی تدوین نشده بود و «میراث فرهنگی» در افکار عمومی هیچ منزلتی نداشت. آشنایی ناصرالدین شاه در سفر به فرنگ با موزه ها و بناهای تاریخی، تأثیر بسیاری بر او گذاشت. وی بعد از بازگشت از نخستین سفر فرنگ در سال ۱۲۹۰ ق، دستور داد تا در ارگ سلطنتی موزه ای ایجاد کنند. این موزه را باید اولین موزه سلطنتی و دولتی دانست. این موزه در مقایسه با موزه های اروپایی، جذابیتی برای او نداشت، دستور داد برای موزه جدید، عمارت قدیمی سمت شمال باغ گلستان را خراب و به جای آن مکانی مناسب برای موزه بسازند. بدین ترتیب تالار موزه، سرسرا، حوض خانه و ملحقات دیگر را ساختند. این ساختمان در سال ۱۲۹۹ ق به نام تالار سلام یا تالار تاج گذاری به اتمام رسید. اعتماد السلطنه دربارهٔ آثار این موزه می نویسد: «موزه همایونی مشحون از جواهرات گران بها، ظرایف نفایس اشیاء و آثار علمیه و مهمات حربیه قدیمیه و آلات و ادوات متنوعه و مصنوعات ازمنه سالفه و تمثیل نگارنده های بی مثل روزگار و پرده های نقاشی های مشهور و حاصل صناعی کارخانه های معروف و ظروف چینی و بلور آلات، مسکوکات قدیمیه با ضرب سلاطین معظم ایرانی و غیره» است. در سال ۱۳۱۶ ش، بخش عمده ای از آثار این موزه در زمان پهلوی اول به خزانه بانک ملی انتقال داده شد.
در زمان مظفرالدین شاه، با بازگشت دانش آموخته گان ایرانی از فرنگ، در سال ۱۳۱۵ «انجمن معارف» برای گسترش آموزش و پرورش به شیوه جدید تأسیس شد. این امر در گسترش فرهنگ تأثیر بسزایی گذاشت و دانش آموزان ایرانی با تاریخ سرزمین خود آشنا شدند.

دانشنامه آزاد فارسی


سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
در ۱۳۵۷ش وزارت اطلاعات و جهانگردی به وزارت ارشاد ملی تغییر نام یافت و امور ایرانگردی و جهانگردی در حوزه وظایف معاونت جهانگردی قرار گرفت. همچنین شرکت تأسیسات جهانگردی، ورزش های زمستانی و گشت های ایران به سازمان مراکز ایرانگردی و جهانگردی تبدیل شد. در ۱۳۵۹ وزارت ارشاد ملی به وزارت ارشاد اسلامی تغییر نام داد و معاونت جهانگردی به معاونت امور سیاحتی و زیارتی تبدیل شد. در ۱۳۶۵ وزارت فرهنگ و هنر با وزارت ارشاد اسلامی ادغام و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پدیدار گشت. در ۱۳۷۶ معاونت سیاحتی و زیارتی با سازمان مراکز ایرانگردی و جهانگردی ادغام و سازمان ایرانگردی و جهانگردی در زیرمجموعه تشکیلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باقی ماند. در ۱۳۸۱ کلیه مهمانسراهای سازمان ایرانگردی و جهانگردی به سازمان تأمین اجتماعی و سازمان بازنشستگان کشوری فروخته شد و عملاً سازمان، امور تصدی گری در بخش ارائه خدمات اقامتی و پذیرایی را رها کرد و به امور سیاست گذاری و برنامه ریزی پرداخت. در ۱۳۸۳ سازمان ایرانگردی و جهانگردی با سازمان میراث فرهنگی که خود از ادغام کلیه ادارات و نهادهای مرتبط در وزارتخانه های مختلف تشکیل یافته بود، ادغام گردید و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منفک و به عنوان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری زیرنظر ریاست جمهوری به فعالیت خود ادامه داد. در ۱۳۸۵ با مصوبه مجلس شورای اسلامی، سازمان صنایع دستی از وزارت صنایع منفک و به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پیوست. هم اکنون این مجموعه بزرگ با نام سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوانده می شود و رئیس آن معاون رئیس جمهور است. کلیه تأسیسات گردشگری کشور (هتل، مهمانپذیر، واحدهای پذیرایی بین راهی و ...) و دفترهای خدمات مسافرتی و جهانگردی در زیرمجموعه و نظارت معاونت گردشگری این سازمان در تهران و استان های کشور فعالیت می کنند.


کلمات دیگر: