ساروی

واژه سارَوی در معانی زیر کاربرد دارد:
شخصی که اهل شهر ساری در شمال ایران باشد.
لهجه ی ساروی یکی از لهجه های زبان مازندرانی است.

سارَوی
از گویش های مرکزی مازندرانی رایج در ساری. مصوت های ساروی عبارت اند از a, e, i, o, u و مصوت های مرکب u، ay و ou. در ساروی همچون فارسی 23 صامت وجود دارد. اسم و صفت در ساروی روی هجای پایانی تکیه می پذیرند. صامت d در آخر و نیز در ترکیب مرز دوهجا حذف می شود، مانند belen «بلند». نیز صامت های k و m و t پایانی حذف می شوند، مانند das «دست». -ab تبدیل به -u می شود. مصدر فعلی از ستاک گذشته ساخته می شود، xord- «خوردن». شماری از واژگان ساروی: davessi «بقچه، بسته»، jul «گود، ژرف» و se «سیب».
50010800