سافت بال

سافتبال (به انگلیسی: Softball) یک ورزش گروهی است که از بیسبال ریشه گرفته و در برخی کشورها به ویژه ایالات متحده آمریکا بسیار پرطرفدار است.
سافت بال در سال ۱۸۸۷ توسط جرج هنکوک به عنوان یک ورزش زمستان و نوعی از بیسبال که بتوان در داخل سالن بازی کرد، در شیکاگو، ایالت ایلینوی ابداع شد.
در بازی سافت بال توپی به قطر ۱۱ تا ۱۲ اینچ (۲۸ تا ۳۰/۵ سانتیمتر) توسط بازیکنی به نام «پیچر» به سوی بازیکنی از تیم حریف که «بتر» نام دارد، پرتاب می شود. او با یک چوب دایره وار و نرم که بت نامیده می شود، به توپ ضربه می زند.
بازیکنان تیم مدافع برای دریافت توپ در جای جای زمین موضع گرفته اند. اگر یکی از بازیکنان تیم مهاجم بتواند قبل از گرفته شدن توپ توسط بازیکنان تیم مقابل، سه علامت مشخص شده در زمین را که بیس نام دارند لمس کرده و در نهایت دست خود را به جایی که در انتهای مسیر مشخص شده بگذارد، امتیاز به نام تیم آن ها به ثبت خواهد رسید.«بتر» باید پس از پرتاب توپ توسط پیچر حرکت خود را شروع کند.

سافتبال (به انگلیسی: Softball) یک ورزش گروهی است که از بیسبال ریشه گرفته و در برخی کشورها به ویژه ایالات متحده امریکا بسیار پرطرفدار است.
سافت بال در سال ۱۸۸۷ توسط جرج هنکوک به عنوان یک ورزش زمستانی و نوعی از بیسبال که بتوان در داخل سالن بازی کرد، در شیکاگو، ایالت ایلینوی ابداع شد.

سافْت بال (softball)
نوعی بازی با توپ و چوب شبیه بیسبال که با وسایلی شبیه به وسایل بیسبال نیز انجام می شود. دو تفاوت عمدۀ آن با بیسبال یکی این است که فاصلۀ پایگاه ها (ایستگاه ها)کمتر است (۱۸.۳ متر) و دیگر این که توپ از زیر دست به جای بالای دست پرتاب می شود. بازی به دو شکل انجام می گیرد، یکی توپ اندازی سریعو دیگری توپ اندازی آهسته. در نوع آهسته، توپ بایستی با قوسی که ارتفاع آن کمتر از۲.۴ متر نباشد به محل زدن توپپرتاب شود. مسابقات قهرمانی بازی سریع از ۱۹۶۵ برای زنان و از ۱۹۶۶ برای مردان آغاز شد و درحال حاضر هر چهار سال یک بار برگزار می شود. مقررات بازی به هر تیم هفت دور اجازۀ توپ زنیمی دهد (در بیسبال نُه دور است)، ولی در عمل از نظر مقررات، حرکت ها و اهداف به گونه ای انجام می شود که کاملاً شبیه بیسبال است و تفاوت های فنی نمی تواند مانع شود که سافت بال را فرزند مشروع بیسبال تلقی نکرد.