ساگارتی ها (به پارسی باستان: Asagartiya) تیره ای از مردمان ایرانی باستان بودند که در فلات ایران نشیمن داشتند.
ماد سفلی
مادای
پارتاکن
محل دقیق آن ها ناشناخته است ولی احتمالاً در همسایگی پارت ها در شمال خاوری ایران سکونت داشتند. هرودوت (۱٫۱۲۵، ۷٫۸۵) آن ها را مرتبط با پارس ها ذکر کرده است.این احتمال وجود دارد که ساگارتی ها در برهه ای از زمان با مادها از نظر سیاسی هم پیمان شده باشند.
بطلمیوس ساگارتی ها را ساکن سرزمین ماد (شمال باختری ایران) می داند و استفانوس سکونت گاه آن ها را شبه جزیره ای در دریای خزر به نام ساگارتیا یاد می کند. ساگارتی ها رمه داران کوچ نشین بودند و جنگ افزار اصلی آن ها کمند بود.
به نوشته هرودوت (۳٫۹۳) ساگارتی ها به ساتراپ چهاردهم شاهنشاهی هخامنشی تعلق داشتند. یک هیئت هدیه آورنده ساگارتی بر روی نگاره های آپادانا دیده می شود. هرودوت نیز در نوشته هایش از همین قبیله مادی صحراگرد با نام «ساگارتی» یاد کرده و می نویسد:
ماد سفلی
مادای
پارتاکن
محل دقیق آن ها ناشناخته است ولی احتمالاً در همسایگی پارت ها در شمال خاوری ایران سکونت داشتند. هرودوت (۱٫۱۲۵، ۷٫۸۵) آن ها را مرتبط با پارس ها ذکر کرده است.این احتمال وجود دارد که ساگارتی ها در برهه ای از زمان با مادها از نظر سیاسی هم پیمان شده باشند.
بطلمیوس ساگارتی ها را ساکن سرزمین ماد (شمال باختری ایران) می داند و استفانوس سکونت گاه آن ها را شبه جزیره ای در دریای خزر به نام ساگارتیا یاد می کند. ساگارتی ها رمه داران کوچ نشین بودند و جنگ افزار اصلی آن ها کمند بود.
به نوشته هرودوت (۳٫۹۳) ساگارتی ها به ساتراپ چهاردهم شاهنشاهی هخامنشی تعلق داشتند. یک هیئت هدیه آورنده ساگارتی بر روی نگاره های آپادانا دیده می شود. هرودوت نیز در نوشته هایش از همین قبیله مادی صحراگرد با نام «ساگارتی» یاد کرده و می نویسد:
wiki: ساگارتی