کلمه جو
صفحه اصلی

زمان بندی شناسی

دانشنامه عمومی

زمان بندی شناسی (Chronemics) مطالعه تقسیم زمان افراد در ارتباط های غیرکلامی است.
هال، ادوارد.تی (۱۳۷۹)، بعد پنهان، ترجمهٔ منوچهر طبیبیان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
زمان و نحوه بکارگیری و استفاده از آن با ساختار فضا ارتباط زیادی دارد در کتاب زمان خاموش، دو روش متضاد استفاده از زمان یعنی تک زمانی و چند زمانی تشریح شده است.
تک زمانی یکی از ویژگی های افرادی می باشد که ارتباط و معاشرت پایینی با دیگران دارند، زمان را تقسیم بندی کرده و در یک زمان فقط برای یک موضوع برنامه زمانی تنظیم می کنند و در صورتی که مجبور باشند کارهای زیادی را در یک زمان انجام دهند دچار اشفتگی می شوند.افراد چند زمانی، احتمالاً به دلیل معاشرت و ارتباط بسیار زیاد با یکدیگر عملیات متعددی را در یک لحظه انجام می دهند، مثل شعبده بازان.بنابراین، افراد تک زمانی اغلب اگر بتوانند فعالیت ها را در فضا پخش کنند، وظایف خود را به راحتی انجام می دهند.در حال که افراد چند زمانی فعالیت ها را در یک جا گرد اوری می کنند، اما اگر افراد این دو گروه با یکدیگر ارتباط متقابل داشته باشند، بیشتر مشکلات و نارسایی های ناشی از این حالت را می توانند با فضای سازی مناسب از میان بردارند.
برای کاهش اثرات و پیامدهای چند زمانی، بایستی افرات معاشرت و ارتباط خود را با دیگران کمتر بکنند و این بدان معناست که تا حد ضرورت فعالیت ها را از هم جدا بکنند.طرف دیگر سکه آن است که افراد تک زمانی که خدمات در اختیار مشتری چند زمانی قرار می دهندبایستی طوری جدایی فیزیکی را کاهش داده یا حذف بکنند که افراد بتوانند با یکدیگر تماس و برخورد داشته باشند، منظور از تماس غالباً تماس فیزیکی است.میدان های اسپانیایی و ایتالیایی عملکرد چند زمانی عملکرد چند زمانی و ارتباط با دیگران را فراهم می کنند، در حالی که شبکه بندی خیابان های اصلی در ایالات متحده نتنها معرف ساختار زمانی آمریکاییهاست بلکه نشان دهنده فقدان معاشرت و ارتباط زیاد افراد با یکدیگر نیز هست.


کلمات دیگر: