زمان سنجی رادیومتری

زمان سنجی رادیومتری یا رادیواکتیو (انگلیسی: Radiometric dating radioactive dating) تکنیکی است که برای محاسبه و تخمین سن موادی مانند کانی ها (مانند سنگ ها و صخره ها)، کربن (مانند سنگواره (فسیل)ها) به کار می رود و معمولاً بر پایهٔ مقایسهٔ فراوانی طبیعی یک ایزوتوپ رادیواکتیو و محصولات واپاشی هسته ای آن با استفاده از سرعت های واپاشی شناخته شده انجام می شود.
Isochron dating
Isotope geochemistry
Isotopic signature
Paleopedological record
واپاشی هسته ای
Radiohalo
Sensitive High Resolution Ion Microprobe (SHRIMP)
زمان سنجی رادیومتری به همراه اصول چینه شناسی در علم زمین گاه شناسی و تعیین مقیاس زمانی زمین شناسی به کار می رود. در میان بهترین روش های این تکنیک می توان به تاریخ گذاری رادیوکربن، تاریخ گذاری پتاسیم و آرگون و تاریخ گذاری اورانیوم و سرب اشاره کرد.
استفاده از زمان سنجی رادیومتری برای تشخیص سن مطلق سنگ ها و صخره ها به کار می رود. همچنین برای تخمین سن سنگواره (فسیل)ها که در فرگشت کاربرد دارد. استفاده دیگر آن در تخمین سن دست ساخته های انسان است که در علومی مانند باستان شناسی کاربرد دارد.