نزهت نشین

که جای با صفائی دارد . که در نزهت ستان است . که در آسایش و سرور است که در نزهتگاه ساکن است .

نزهت نشین. [ ن ُ هََ ن ِ ] ( نف مرکب ) که جای باصفائی دارد. که در نزهت ستان است. که در آسایش و سرور است. که در نزهتگاه ساکن است :
به زندانیان زمین زیر خشت
به نزهت نشینان باغ بهشت.