تن زن

خاموش شونده ک فاعل است تن زننده .

تن زن. [ ت َ زَ ] ( نف مرکب ) خاموش شونده که فاعل است. ( برهان ذیل تن زدن ). تن زننده. کاهل. تن آسان :
کاهلی پیشه کردی ای تن زن
وای آن مرد، کو کم است از زن.تن مزن پاس دار مر تن را
زآنکه بر سر زنند تن زن را.خواست وقتی به عجز دینداری
ازیکی مالدار دیناری
گفت ار حق پرستی ای تن زن
دین ودنیا ز حق طلب نه ز من
گفت دین هست نیک و دنیا بد
نیک از او خواستن ، بد از تو سزد
که مرا گفته اند کز پی دل
حق ز حق خواه و باطل از باطل.رجوع به تن زدن شود.