تنگ حالی

فقر و تنگدستی و تهی دستی و مسکنت و درویشی و نکبت و بدبختی .

تنگ حالی. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) فقر و تنگدستی و تهی دستی و مسکنت و درویشی و نکبت و بدبختی. ( ناظم الاطباء ). سختی. رنج :
ای مانده بکوری و تنگحالی
بر من ز چه همواره بد سگالی ؟به تنگ آمد شبی از تنگ حالی
که بود آن شب براو مانند سالی.رجوع به تنگ حال و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.