یا دامبول و دبمبول حکایت آواز ضرب و دو رویه و تنبک و نقاره و مانند آن در عروسی ها و خانه ها و غیره
دامبول و دمبول
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دامبول و دمبول. [ ل ُ دُ ] ( اِ صوت مرکب ، از اتباع ) دامبول و دیمبول. حکایت آواز و ضرب و دورویه و تنبک و نقاره و مانند آن در عروسی ها و خانه ها و غیره : دامبول و دمبول نقاره ، عروس تومون نداره ، داماد رفته بیاره ، ساق و سلامت نیاره.
کلمات دیگر: