دام نهادن
دام فکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دام فکندن. [ ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دام افکندن. دام نهادن. دام گستردن. پهن کردن دام. تله نهادن. تعبیه کردن دام. فرونهادن دام. دام چیدن.
- دام درافکندن ؛ دام نهادن :
دام درافکند مشعبدوار
پس بپوشد به خار و خس دامش.
- دام درافکندن ؛ دام نهادن :
دام درافکند مشعبدوار
پس بپوشد به خار و خس دامش.
خاقانی.
کلمات دیگر: