کلمه جو
صفحه اصلی

راکوبه

لغت نامه دهخدا

( راکوبة ) راکوبة. [ ب َ ] ( ع اِ ) راکبة. ( اقرب الموارد ). || مؤنث راکوب ، نهال خرمابن بر مادر رسته. ( از المنجد ) ( از متن اللغة ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || شاخ خرمابن بر تنه خرما برآمده. ( از متن اللغة ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

راکوبة. [ ب َ ] (ع اِ) راکبة. (اقرب الموارد). || مؤنث راکوب ، نهال خرمابن بر مادر رسته . (از المنجد) (از متن اللغة) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شاخ خرمابن بر تنه ٔ خرما برآمده . (از متن اللغة) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).



کلمات دیگر: