کلمه جو
صفحه اصلی

ذوالکلب

لغت نامه دهخدا

ذوالکلب. [ ذُل ْ ک َ ] ( اِخ ) لقب عمروبن عجلان. || لقب عمروبن معاویة.

ذوالکلب. [ ذُل ْ ک َ ] ( اِخ ) شاعری است و در معجم البلدان یاقوت ذیل ( ضریحة ) آرد: موضعی است در شعر عمرو ذی الکلب الهذلی :
فلست لحاصن ان لم ترونی
ببطن ضریحة ذات النجال.

ذوالکلب . [ ذُل ْ ک َ ] (اِخ ) شاعری است و در معجم البلدان یاقوت ذیل (ضریحة) آرد: موضعی است در شعر عمرو ذی الکلب الهذلی :
فلست لحاصن ان لم ترونی
ببطن ضریحة ذات النجال .


ذوالکلب . [ ذُل ْ ک َ ] (اِخ ) لقب عمروبن عجلان . || لقب عمروبن معاویة.



کلمات دیگر: