کلمه جو
صفحه اصلی

ذوالکریهه

لغت نامه دهخدا

( ذوالکریهة ) ذوالکریهة. [ ذُل ْ ک َ هََ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) شمشیر نیک برّان ، که بر هر چه افتد بدونیم کند.

ذوالکریهة. [ ذُل ْ ک َ هََ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) شمشیر نیک برّان ، که بر هر چه افتد بدونیم کند.



کلمات دیگر: