( ذوالکریهة ) ذوالکریهة. [ ذُل ْ ک َ هََ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) شمشیر نیک برّان ، که بر هر چه افتد بدونیم کند.
ذوالکریهه
لغت نامه دهخدا
ذوالکریهة. [ ذُل ْ ک َ هََ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) شمشیر نیک برّان ، که بر هر چه افتد بدونیم کند.
کلمات دیگر:
ذوالکریهة. [ ذُل ْ ک َ هََ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) شمشیر نیک برّان ، که بر هر چه افتد بدونیم کند.