داماسیوس. ( اِخ ) صوری. دمسقیوس سوریایی. داماسکیوس. رجوع به داماسکیوس شود. کریستنسن گوید: در نتیجه تعطیل مدرسه فلسفه آتن که در 539 م. اتفاق افتاد و تعدیاتی که بحکماء کردند هفت تن از فیلسوفان یونان بتیسفون پناه بردند و مورد عنایت خاص خسرو شاهنشاه ایران قرار گرفتند. دمسقیوس از آن جمله است و شش تن دیگر: سنبلیقیوس کیلیکیائی ، یولامیوس فروگی ، پریسکیانوس لوری ، هرمیاس فینیقی ، دیوجان فینیقی و ایسیدوروس غزی است. هنگام بازگشت از دربار ایران در عهدنامه ای که خسرو با قیصر روم بست شرط کرد که این فضلا را از بازگشت باوطان خویش منع نکنند. ( ایران در زمان ساسانیان چ 1 ص 300، چ 2 ص 450 ).
داماسیوس
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: