ذوالمدارع. [ ذُل ْ م َ رِ ] ( اِخ ) جایگاهی است میان شام و سماوة. کثیر گوید:و ارعم ما عزمن البین حتی دفعن بذی المدارع و النجال.( از المرصع مغلوطخطی ).
