کلمه جو
صفحه اصلی

ذوالیدیه

لغت نامه دهخدا

( ذوالیدیة ) ذوالیدیة.[ ذُل ْ ی ُ دَی ی َ ] ( اِخ ) حرقوص بن زهیر. یکی از خوارج که در جنگ نهروان کشته شد و رسول اکرم از پیش خبراو داده بود. و او بجای یکدست پاره گوشت داشت. و او را ذوالثدیة نیز گفته اند. رجوع به ذوالثدیة شود.

ذوالیدیة.[ ذُل ْ ی ُ دَی ی َ ] (اِخ ) حرقوص بن زهیر. یکی از خوارج که در جنگ نهروان کشته شد و رسول اکرم از پیش خبراو داده بود. و او بجای یکدست پاره ٔ گوشت داشت . و او را ذوالثدیة نیز گفته اند. رجوع به ذوالثدیة شود.



کلمات دیگر: