خانه بر
فارسی به انگلیسی
لغت نامه دهخدا
خانه بر. [ ن َ / ن ِ ب َ ] ( نف مرکب ) برنده اثاث خانه. رباینده اثاث خانه. دزد. سارق. ج ، خانه بران :
چو دزد خانه بر کالا همی جست
سریر شاه را بالا همی جست.
خانه من بدست خانه بران.
چار جمال خانه برداری.
خانه بر نقطه زحمت تویی.
چو دزد خانه بر کالا همی جست
سریر شاه را بالا همی جست.
نظامی.
من بسختی بخانه دگران خانه من بدست خانه بران.
نظامی.
گر سه حمال کارگر داری چار جمال خانه برداری.
نظامی.
نقطه گه خانه رحمت تویی خانه بر نقطه زحمت تویی.
نظامی.
کلمات دیگر: