صفحه اصلی
ذوالنزل
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
ذوالنزل. [ ذُن ْ ن ُ زُ ] ( ع ص مرکب ) ذوالبرکة. || دارای سفره مهمانی. خداوند خوان گسترده.
کلمات دیگر: