ذوالفتره

( ذوالفترة ) ذوالفترة. [ ذُل ْ ف َ رَ ] ( ع ص مرکب ) نبض ذوالفترة، نبض که فواصل آن غیر متساوی است : منشاری و منقطع و نبض ذوالفترة سقوط قوّت باشد. و این چنان باشد که قوّت حرکت آغاز کند و زود مانده شود یا ناگاه عارضی ازاعراض نفسانی پدید آید که نفس و طبیعت بدان مشغول گردد و بدان سبب نبض فروگسلد. ( ذخیره خوارزمشاهی ).