دانه زنجیر حلقه زنجیر
خانه ٔ زنجیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خانه زنجیر. [ ن َ / ن ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه زنجیر. حلقه زنجیر :
هزار حیف که در دودمان عشق نماند
کسی که خانه زنجیر را بپا دارد.
ورنه در باز است دایم خانه زنجیر را.
هزار حیف که در دودمان عشق نماند
کسی که خانه زنجیر را بپا دارد.
تنها ( از آنندراج ).
ما ز قید او نمیخواهیم پا بیرون کشیم ورنه در باز است دایم خانه زنجیر را.
کلیم ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: