حثل. [ ح َ ] ( ع اِ مص ) بدشیرخوردگی کودک. || تبه حالی. || ( اِ ) فرومایه و بلایه از هر چیزی. و منه الحدیث : اعوذبک أن أبقی فی حثل من الناس. ( منتهی الارب ). حثالة.
حثل. [ ح ِ ] ( ع ص ) لاغر و باریک اندام. ( منتهی الارب ).
حثل. [ ح ِ ] ( ع ص ) لاغر و باریک اندام. ( منتهی الارب ).