شاخ گل

کنایه از معشوق یا شاخ گل بر سر زدن

شاخ گل. [ خ ِ گ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از معشوق. ( غیاث اللغات ) :
ز شوخی های ناز آن شاخ گل در خانه میماند
به دلها خارخار جلوه مستانه میماند.به باغ میرود آن شاخ گل سلیم دگر
بهار در چمن امروز میهمان گل است.- شاخ گل بر سر زدن ؛ آراستن موی سر با شاخ گل. کنایه از سرافراز ساختن :
از غبارم شاخ گل بر سر ملائک میزنند
تا بتان از نقش پا گل بر مزارم ریختند.