( صأصاءة ) صأصاءة. [ ص َءْ ص َ ءَ ] ( ع مص ) نگریستن خواستن سگ بچه پیش از چشم گشادن. یقال : صأصاء الجرو؛ اذا حرک عینیه قبل التفتیح او کاد یفتحهما. و فی الحدیث فقحنا و صأصأتم ؛ ای أبصرنا أمرنا و لم تبصروه. ( منتهی الارب ). و رجوع به مصادر زوزنی شود. || ترسیدن. || خوار گردیدن. || رام شدن. || بانگ برزدن. || گشنی ناپذیرفتن خرمابن. || دانه سخت ناکردن خرمابن. || بددل شدن مرد. ( منتهی الارب ).
صأصاءه
لغت نامه دهخدا
صأصاءة. [ ص َءْ ص َ ءَ ] (ع مص ) نگریستن خواستن سگ بچه پیش از چشم گشادن . یقال : صأصاء الجرو؛ اذا حرک عینیه قبل التفتیح او کاد یفتحهما. و فی الحدیث فقحنا و صأصأتم ؛ ای أبصرنا أمرنا و لم تبصروه . (منتهی الارب ). و رجوع به مصادر زوزنی شود. || ترسیدن . || خوار گردیدن . || رام شدن . || بانگ برزدن . || گشنی ناپذیرفتن خرمابن . || دانه سخت ناکردن خرمابن . || بددل شدن مرد. (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: