در تداول عامه بمزاح بجای شاگرد بکار برند و آنرا بشاگردانی که سال بیشتر و قد درازتر دارند گویند .
شادراز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شادراز. [ دِ ] ( اِ مرکب ) در تداول عامه به مزاح بجای شاگرد بکار برند وبشاگردانی که سال بیشتر و قد درازتر دارند گویند. ( از یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: