شاد داشتن خوشحال داشتن
شادمانه داشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شادمانه داشتن. [ ن َ / ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) شاد داشتن. خوشحال داشتن :
تو دل را بجز شادمانه مدار
روان را ببد در گمانه مدار.
تو دل را بجز شادمانه مدار
روان را ببد در گمانه مدار.
فردوسی.
به کوزه زرین آب خوردن از استسقاء ایمنی بود و دل را شادمانه دارد. ( نوروزنامه ).کلمات دیگر: