<div class="boxBd"><b>( ساحیة )</b> ساحیة. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) باران سخت که پوست از روی زمین ببرد. ( مهذب الاسماء ). باران سخت که زمین را رندد. || سیل که همه زمین رابکاود و همه چیز را برد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).</div>

( ساحیة ) ساحیة. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) باران سخت که پوست از روی زمین ببرد. ( مهذب الاسماء ). باران سخت که زمین را رندد. || سیل که همه زمین رابکاود و همه چیز را برد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">ساحیة.</span> [ ی َ ] (ع ص ، اِ) باران سخت که پوست از روی زمین ببرد. (مهذب الاسماء). باران سخت که زمین را رندد. || سیل که همه ٔ زمین رابکاود و همه چیز را برد. (منتهی الارب ) (آنندراج ).<br></p>

ساحیة. [ ی َ ] (ع ص ، اِ) باران سخت که پوست از روی زمین ببرد. (مهذب الاسماء). باران سخت که زمین را رندد. || سیل که همه ٔ زمین رابکاود و همه چیز را برد. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

ساحیه

لغت نامه دهخدا