واجب الوجود لذات

واجب الوجود لذاته. [ ج ِ بُل ْ وُ دِ ل ِت ِه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنکه ذاتاً واجب باشد. برخی از متکلمان متأخر مانند امام حمیدالدین الضریری و پیروان وی تصریح دارند به این که واجب الوجود لذاته تنها خدای تعالی و صفات اوست یعنی صفات او واجب است. واجب یعنی آنچه نیازی به غیر ندارد ولی این قول با استدلال آنان درباره اینکه هر چه قدیم است اگر واجب لذاته نباشد عدمش فی نفسه جائز است در وجود خود محتاج به مخصصی است و در نتیجه محدث خواهد شد مغایرت دارد. ( از کشاف اصطلاحات الفنون 1444 ). و رجوع به واجب بالذات و واجب لذاته و واجب الوجود بالذات شود.