<div class="boxBd"><b>( مأثمة )</b> مأثمة. [ م َءْ ث َ م َ ] ( ع اِ ) ظلم و تعدی. ( ناظم الاطباء ). || گناه. مأثم. ( از اقرب الموارد ). || آنچه انسان بدان وسیله گناه کند. ( از اقرب الموارد ). چیزی که سبب گناه شود. مایه گناه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).</div>

( مأثمة ) مأثمة. [ م َءْ ث َ م َ ] ( ع اِ ) ظلم و تعدی. ( ناظم الاطباء ). || گناه. مأثم. ( از اقرب الموارد ). || آنچه انسان بدان وسیله گناه کند. ( از اقرب الموارد ). چیزی که سبب گناه شود. مایه گناه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">مأثمة.</span> [ م َءْ ث َ م َ ] (ع اِ) ظلم و تعدی . (ناظم الاطباء). || گناه . مأثم . (از اقرب الموارد). || آنچه انسان بدان وسیله گناه کند. (از اقرب الموارد). چیزی که سبب گناه شود. مایه ٔ گناه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).<br></p>

مأثمة. [ م َءْ ث َ م َ ] (ع اِ) ظلم و تعدی . (ناظم الاطباء). || گناه . مأثم . (از اقرب الموارد). || آنچه انسان بدان وسیله گناه کند. (از اقرب الموارد). چیزی که سبب گناه شود. مایه ٔ گناه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

مأثمه

لغت نامه دهخدا