( مأباة ) مأباة. [ م َءْ ] ( ع ص ) نفرت انگیز. ( ناظم الاطباء ): ماء مأباة؛ آبی که ناخوش دارند آن را شتران. ( منتهی الارب ). آبی که شتران از نوشیدن آن کراهت دارند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مأباه
لغت نامه دهخدا
مأباة. [ م َءْ ] (ع ص ) نفرت انگیز. (ناظم الاطباء): ماء مأباة؛ آبی که ناخوش دارند آن را شتران . (منتهی الارب ). آبی که شتران از نوشیدن آن کراهت دارند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: