بمعنی شهر روان که افلاک باشند و عالم ملکوت و گرد بمعنی شهر است قوت و توانایی
روان گرد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
روان گرد. [ رَ گ ِ ] ( اِ مرکب ) بمعنی شهر روان که افلاک باشند و عالم ملکوت ، و گرد بمعنی شهر است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). ملکوت. ( ناظم الاطباء ). رجوع به روان کردشود. || قوت و توانایی. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
روانگرد به معنی شهرروان که افلاک باشدوگردبه معنی شهراست
کلمات دیگر: