فوقع ما وقع. ( عبارت مصطلح عربی ) پس اتفاق افتاد آنچه که اتفاق افتاد، پس بوقوع پیوست آنچه که بوقوع پیوست، پس شد آنچه شد.
توضیح:
فَوَقَعَ = فَ + وَقَعَ. « وَقَعَ » شخص اول مفرد ماضی فعل عربی « وقع »، بر وزنِ « فِعل »، بمعنی «وقوع پیدا کردن»، است.
توضیح:
فَوَقَعَ = فَ + وَقَعَ. « وَقَعَ » شخص اول مفرد ماضی فعل عربی « وقع »، بر وزنِ « فِعل »، بمعنی «وقوع پیدا کردن»، است.