ابرد

ابرد. [ اَ رَ ] (ع اِ) پلنگ نر. مؤنث : اَبْرَدة. ج ، ابارد.

ابرد. [ اَ رَ ] (ع ص ) سیاه و سفید.
- ثور ابرد ؛ گاو سیاه و سفید.

ابرد. [ اَ رَ ] (ع ن تف ) سردتر.
- ابردُ مِن عَضْرَس ؛ سردتر از تگرگ .
|| (ص ) سحاب ٌ ابرد؛ ابر تگرگ بار. || یوم ٌ ابرد؛روزی سرد.

ابرد. [ اَ رُ ] (ع اِ) ج ِ بُرد.

بر وزن نخورده- الف با فتحه ب باضمه و دال با کسره خوانده وتلفظ می شود.:تخته هایی که در قدیم اطراف لبه بام ساختمان می گذاشتند.