هاروت بابلی. [ ت ِ ب ِ ] ( اِخ ) رجوع به هاروت شود.
هاروت بابلی
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
هاروت بابلی از اساطیر بابل باستان بود که شهرت و آوازه او در طول هزاره ها در اذهان ملل مشرق زمین نقش بسته بود. شهرت جهانگیر او شاید به خاطر سحر و افسون او باشد اما به علومی که داشت افعالش ضرب المثل شد. بجز شاهنامه نام ایشان در دیوان حافظ و احتمالاً در قرآن کریم برده شده است.
wiki: هاروت بابلی
کلمات دیگر: