<div class="boxBd">یاسمن بوی. [ س َ م َ ] ( ص مرکب ) آن که بوی یاسمن دهد و خوشبو باشد : <br>جوابش داد خورشید سخنگوی <br>نگار سروقد یاسمن بوی.<div class="au">فخرالدین اسعد ( ویس و رامین ).</div>تو بر بندگان مه رویی <br>با کنیزان یاسمن بویی.<div class="au">سعدی.</div></div>

یاسمن بوی. [ س َ م َ ] ( ص مرکب ) آن که بوی یاسمن دهد و خوشبو باشد : جوابش داد خورشید سخنگوی نگار سروقد یاسمن بوی. فخرالدین اسعد ( ویس و رامین ). تو بر بندگان مه رویی با کنیزان یاسمن بویی. سعدی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنکه بوی یاسمن دهد و خوشبوی باشد</div>

آنکه بوی یاسمن دهد و خوشبوی باشد

یاسمن بوی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا