کلمه جو
صفحه اصلی

یازجی

فرهنگ فارسی

ناصیف یازجی ( و. ۱۸٠٠- ف.۱۸۷۱ م . ) ادیب و شاعر و لغوی . درکفر شیما واقع در ( لبنان ) متولد شد و به بیروت در گذشت . از آثارش کتاب شرح دیوان متنبی مجمع البحرین طوق الحمایه وکتب دیگر است .
نویسنده یازیجی

لغت نامه دهخدا

یازجی. [ زِ ] ( ترکی ، ص ، اِ ) نویسنده. یازیجی. ( از دزی ج 2 ص 847 ).

یازجی. [ زِ ] ( اِخ ) ناصیف بن عبداﷲبن ناصیف بن جنبلاط ( 1800-1871 م. 1214-1287 هَ. ق. ) شاعر و از اکابر ادبای عصر خود بود. از آثاراوست : مجمعالبحرین ، مقامات ، فصل الخطاب ، الجوهر الفرد، ناری القری فی شرح جوف الغرا، العرف الطیب فی شرح دیوان ابی الطیب وسه دیوان شعر. ( از اعلام زرکلی ج 3 ص 1093 ). رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1933 شود.

یازجی. [ زِ ] ( اِخ ) حبیب بن ناصیف ( 1833-1870 ). پسر بزرگ ناصیف مذکور و عالم به زبانهای فرانسوی و ایتالیائی و یونانی و انگلیسی و ترکی. وی مترجمی زبردست بود. ( از معجم المطبوعات ج 2 ستون 1931 ).

یازجی. [ زِ ] ( اِخ ) ورده. دختر ناصیف یازجی ( 1838 - 1924 ). شاعر بود و دیوانش چاپ شده است. ( از معجم المطبوعات ج 2 ستون - 1939 ).

یازجی. [ زِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن ناصیف ( 1847 - 1906 م. 1263 - 1324 هَ ق. ) ادیب وشاعربود و عبری و سریانی و فرانسوی می دانست و از نویسندگان طراز اول عصر خود بشمار می رفت. ( از اعلام زرکلی ج 1 ص 25 ). رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1927 شود.

یازجی. [ زِ ] ( اِخ ) خلیل بن ناصیف ( 1856-1889م ، 1273-1306 هَ. ق. ) شاعر و ادیب بود و دیوانش بانام «نسمات الاوراق » چاپ شده است. ( از اعلام زرکلی ج 1ص 299 ). رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1932 شود.

یازجی . [ زِ ] (اِخ ) ابراهیم بن ناصیف (1847 - 1906 م . 1263 - 1324 هَ ق .) ادیب وشاعربود و عبری و سریانی و فرانسوی می دانست و از نویسندگان طراز اول عصر خود بشمار می رفت . (از اعلام زرکلی ج 1 ص 25). رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1927 شود.


یازجی . [ زِ ] (اِخ ) حبیب بن ناصیف (1833-1870). پسر بزرگ ناصیف مذکور و عالم به زبانهای فرانسوی و ایتالیائی و یونانی و انگلیسی و ترکی . وی مترجمی زبردست بود. (از معجم المطبوعات ج 2 ستون 1931).


یازجی . [ زِ ] (اِخ ) خلیل بن ناصیف (1856-1889م ، 1273-1306 هَ . ق .) شاعر و ادیب بود و دیوانش بانام «نسمات الاوراق » چاپ شده است . (از اعلام زرکلی ج 1ص 299). رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1932 شود.


یازجی . [ زِ ] (اِخ ) ناصیف بن عبداﷲبن ناصیف بن جنبلاط (1800-1871 م . 1214-1287 هَ . ق .) شاعر و از اکابر ادبای عصر خود بود. از آثاراوست : مجمعالبحرین ، مقامات ، فصل الخطاب ، الجوهر الفرد، ناری القری فی شرح جوف الغرا، العرف الطیب فی شرح دیوان ابی الطیب وسه دیوان شعر. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1093). رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1933 شود.


یازجی . [ زِ ] (اِخ ) ورده . دختر ناصیف یازجی (1838 - 1924). شاعر بود و دیوانش چاپ شده است . (از معجم المطبوعات ج 2 ستون - 1939).


یازجی . [ زِ ] (ترکی ، ص ، اِ) نویسنده . یازیجی . (از دزی ج 2 ص 847).



کلمات دیگر: