نوشنده می لعل آشامنده شراب سرخ
یاقوت نوش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
یاقوت نوش. ( نف مرکب ) نوشنده می لعل. آشامنده شراب سرخ. ( ناظم الاطباء ). || یاقوت نوشیده. پر شراب سرخ :
دگر ره یکی جام یاقوت نوش
بدان نوش لب داد و گفتا خموش.
دگر ره یکی جام یاقوت نوش
بدان نوش لب داد و گفتا خموش.
نظامی.
کلمات دیگر: