جلوخان

جلوخان، فضایی وسیع در جلو پیش طاق ورودی بعضی از بناهای بزرگ و مهم. جلوخان به معانی پیشگاهِ خانه، میدانگاهِ جلو درِ خانه و محوطه بازِ روبه روی درِ خانه و مسجد و کاروانسرا و زیارتگاه به کار می رود در بعضی از شهرهای ایران، جلوخان یا پیشخان مترادف با پیشطاق نیز هست.
معماری ایرانی
این اصطلاح معماری ایرانی از دوره صفویه در منابع به کار رفته و در دوره قاجار اصطلاحی رایج بوده است.
ساخت جلوخان برای خانه های اعیانی دوره قاجار متداول بود احداث آن در باغهایی که دارای طراحی دقیقی بودند نیز مورد توجه قرار می گرفت، چنان که این شیوه در دوره قاجار معمول بود
جلوخانِ کاروانسراهای بیابانی وسیع ساخته می شد از نمونه های کاروانسراهای شهری، کاروانسرای مهیار اصفهان از دوره صفویه است که جلوخان آن به بازارچه متصل است.

جُلوخان
محوطۀ باز و طراحی شدۀ جلو سردر، به ویژه در بناهای مهم دینی و عمومی. بخشی از دستگاه ورودی است که آمادگی لازم برای ورود به بنا را فراهم می آورد. جلوخان مساجد، به نشانۀ تطهیر، دارای حوض است.