عیب بین

عیب بیننده عیب جوی و نکته سنج و بد اندیش بیننده زشتیها و بدیها

عیب بین. [ ع َ / ع ِ ] ( نف مرکب ) عیب بیننده.عیب جوی و نکته سنج و بداندیش. ( ناظم الاطباء ). بیننده زشتیها و بدیها : حکیمی به رمز وانموده است که هیچکس را چشم عیب بین نیست. ( تاریخ بیهقی ). آدمی هرچند زیرکتر باشد عیب بین تر باشد. ( کتاب المعارف ).
بر او گر عیب بین چشمی گشاید
به چشمم جز هنر جستن نیاید.ببین به ناوک کج تا تو را شود روشن
که عیبناک شود هرکه عیب بین باشد.

کسی که عیب ها و بدی های دیگران را می بیند و آشکار می سازد.