( صفت ) پر ستایش پر ثنا .
پردرود
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پردرود. [ پ ُ دُ ] ( ص مرکب ) پرثنا. پرستایش :
بشادی ز اسپان فرود آمدند
زبان و روان پردرود آمدند.
بشادی ز اسپان فرود آمدند
زبان و روان پردرود آمدند.
فردوسی.
فرهنگ عمید
پردعاوثنا.
کلمات دیگر: