خوابنیدن. [ خوا / خا ب َ دَ ] ( مص ) خوابانیدن. مخفف خوابانیدن. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). || بخاک افکندن. بر زمین انداختن :
به لشکرگه دشمن اندر فتاد
چو اندرگیا آتش تیز و باد
همی کشت از ایشان و می خوابنید
بر او ناستاد هر کش بدید.
بر جایگاه کشتنشان بربخوابنید.
قضی الامر کیف ماکانوا.
ور بترسی آن که دیگر کس بجوید عیب تو
چشمت از عیب کسان لختی بباید خوابنید.
به لشکرگه دشمن اندر فتاد
چو اندرگیا آتش تیز و باد
همی کشت از ایشان و می خوابنید
بر او ناستاد هر کش بدید.
دقیقی.
زآن جامه های سبزجدا کردشان به خشم بر جایگاه کشتنشان بربخوابنید.
بشار مرغزی.
خوابنیدش بلطف در زانوقضی الامر کیف ماکانوا.
سعدی ( هزلیات ).
|| برهم قرار دادن. روی هم گذاردن : ور بترسی آن که دیگر کس بجوید عیب تو
چشمت از عیب کسان لختی بباید خوابنید.