جمع رهبان
رهابین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رهابین. [ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ رُهبان. ( تاج العروس ) ( یادداشت مؤلف ). رجوع به رهبان شود. ج ِ رَهبان.( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به رهبان شود.
فرهنگ عمید
۱. [جمعِ رَهبان] = رهابنه
۲. [جمعِ رُهبان] = رُهبان
۲. [جمعِ رُهبان] = رُهبان
کلمات دیگر: