<div class="boxBd">روان ریگ.[ رَ ] ( اِ مرکب ) ریگ روان. ریگ رونده : <br>نه بر شخ و ریگش بروید گیا<br>زمینش روان ریگ چون توتیا.<div class="au">فردوسی.</div>به رومی سپاهش نشاید شکست <br>نیابد روان ریگ بر کوه دست.<div class="au">فردوسی.</div>و رجوع به ریگ روان شود.</div>

روان ریگ.[ رَ ] ( اِ مرکب ) ریگ روان. ریگ رونده : نه بر شخ و ریگش بروید گیا زمینش روان ریگ چون توتیا. فردوسی. به رومی سپاهش نشاید شکست نیابد روان ریگ بر کوه دست. فردوسی. و رجوع به ریگ روان شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">ریگ روان ریگ رونده</div>

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">ریگ هایی که در بیابان به واسطۀ وزش باد از طرفی به طرف دیگر می رود و تشکیل تل و پشته می دهد، ریگ روان، ریگ رونده: به رومی سپاهی نشاید شکست / نساید روان ریگ با کوه دست (فردوسی: ۸/۳۴۶ ).</div>

ریگ هایی که در بیابان به واسطۀ وزش باد از طرفی به طرف دیگر می رود و تشکیل تل و پشته می دهد، ریگ روان، ریگ رونده: به رومی سپاهی نشاید شکست / نساید روان ریگ با کوه دست (فردوسی: ۸/۳۴۶ ).

روان ریگ

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید