جمع عائد
عواد
فرهنگ فارسی
جمع عائد
لغت نامه دهخدا
عواد. [ ع َ / ع ِ /ع ُ ] (ع اِ) چیز و خواسته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آنچه کسی دوست میدارد. (از اقرب الموارد): عُد، فان ّ لک عندنا عواداً حسنا؛ بازگرد، زیرانزد ماست برای تو آنچه را میخواهی و دوست داری . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
عواد. [ ع َ / ع ِ /ع ُ ] ( ع اِ ) چیز و خواسته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آنچه کسی دوست میدارد. ( از اقرب الموارد ): عُد، فان لک عندنا عواداً حسنا؛ بازگرد، زیرانزد ماست برای تو آنچه را میخواهی و دوست داری. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
عواد. [ ع َ دِ ] ( ع اِ فعل ) امر است ، مثل نَزال ِ و تراک ، یعنی عود کن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). اسم فعل قیاسی است که بر وزن فَعال ِ آمده و بمعنی عُد ( بازگرد ) میباشد.
عواد. [ ع َ ] ( ع اِمص ) برّ و نیکی و لطف و مهربانی. ( از اقرب الموارد ).
عواد. [ ع ُوْ وا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عائد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به عائد شود.
عواد. [ ع َوْ وا ] ( ع ص ) کسی که عیادت از بیمارمیکند. ( ناظم الاطباء ). || رباب نواز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رباب نواز و عودنواز. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). بربطزن. ( دهار ) :
می خوشخواره خوشبوی همی خور در باغ
قمری و بلبل عواد خوش و صناج است.
عواد.[ ع َ دِن ْ ] ( ع ص ، اِ ) عوادی. ج ِ عادیة. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به عادیة و عوادی شود.
عواد. [ ع َ ] (ع اِمص ) برّ و نیکی و لطف و مهربانی . (از اقرب الموارد).
عواد. [ ع َ دِ ] (ع اِ فعل ) امر است ، مثل نَزال ِ و تراک ، یعنی عود کن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). اسم فعل قیاسی است که بر وزن فَعال ِ آمده و بمعنی عُد (بازگرد) میباشد.
می خوشخواره ٔ خوشبوی همی خور در باغ
قمری و بلبل عواد خوش و صناج است .
مسعودسعد.
عواد. [ ع ِ ] (ع مص ) بازگشتن به کار و امر اول . (از اقرب الموارد). معاودت . (ناظم الاطباء). خوی کردن و عادت نمودن به چیزی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عادت خویشتن قرار دادن چیزی را. (از اقرب الموارد). مُعاودة. رجوع به معاودة و معاودت شود.
عواد. [ ع ُوْ وا ] (ع ص ، اِ) ج ِ عائد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عائد شود.
عواد.[ ع َ دِن ْ ] (ع ص ، اِ) عوادی . ج ِ عادیة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عادیة و عوادی شود.