<div class="boxBd">پرگس. [ پ َ گ َ ] ( ق ) بمعنی معاذاﷲ. ( فرهنگ اسدی چ طهران و نسخه نخجوانی ) پرگست. دورباد. هرگز : <br>گرچه نامردمیست ، مهر و وفاش <br>بشود هیچ از این دلم ، پرگس .<div class="au">رودکی.</div>ناگاه صوت طبل قافله آمد<br>گفتم آواز طبل نامد [ آمد ] پرگس.<div class="au">غضایری ( از فرهنگ اسدی نخجوانی ).</div>و رجوع به پرگست شود.</div>

پرگس. [ پ َ گ َ ] ( ق ) بمعنی معاذاﷲ. ( فرهنگ اسدی چ طهران و نسخه نخجوانی ) پرگست. دورباد. هرگز : گرچه نامردمیست ، مهر و وفاش بشود هیچ از این دلم ، پرگس . رودکی. ناگاه صوت طبل قافله آمد گفتم آواز طبل نامد [ آمد ] پرگس. غضایری ( از فرهنگ اسدی نخجوانی ). و رجوع به پرگست شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱- هرگز . مبادا . حاشا . معاذالله . پرگس . : (بهمت چون فلک عالی بصورت همچو مه رخشا فلک چون او بود ? پر گست . مه چون او (قطران ) یا پر گست باد . دور باد . : ( سخنها که گفتی تو پر گست باد . دل و جان از آن بد کنش پست باد . ) ( فردوسی )</div>

۱- هرگز . مبادا . حاشا . معاذالله . پرگس . : (بهمت چون فلک عالی بصورت همچو مه رخشا فلک چون او بود ? پر گست . مه چون او (قطران ) یا پر گست باد . دور باد . : ( سخنها که گفتی تو پر گست باد . دل و جان از آن بد کنش پست باد . ) ( فردوسی )

پرگس

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید