<div class="boxBd">ترکن. [ ت َ رَک ْ ک ُ ] ( ع مص ) استوار گردیدن و صاحب وقار شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).</div>

ترکن. [ ت َ رَک ْ ک ُ ] ( ع مص ) استوار گردیدن و صاحب وقار شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">استوار گردیدن و صاحب وقار شدن .</div>

استوار گردیدن و صاحب وقار شدن .

فرهنگ فارسی

فرهنگ عمید

<div class="boxBd"><div class="wiki"><b>[ویکی الکتاب]</b> معنی <b>تَرَکْنَ</b>: ترک کردند (آن زنان)-به جا گذاشتند(آن زنان)<br>معنی <b>تَرْکَنُ</b>: اندکی متمایل شوی (رکون اعتمادی است که توأم با میل باشد ،به معنای میل کردن به سوی چیزی و تسکین دادن خاطر به وسیله آن است ، و کلمه رکن - به ضم اول آن - به معنای ناحیه قویتر و اصلی تر هر چیز است )<br>ریشه کلمه: <br><strong>رکن (۴ بار)<br></strong><div class="wikilink">wikialkb: <a href="http://alketab.org/تَرْکَن" target="_blank" rel="nofollow noopener">تَرْکَن</a></div></div></div>

[ویکی الکتاب] معنی تَرَکْنَ : ترک کردند (آن زنان)-به جا گذاشتند(آن زنان) معنی تَرْکَنُ : اندکی متمایل شوی (رکون اعتمادی است که توأم با میل باشد ،به معنای میل کردن به سوی چیزی و تسکین دادن خاطر به وسیله آن است ، و کلمه رکن - به ضم اول آن - به معنای ناحیه قویتر و اصلی تر هر چیز است ) ریشه کلمه: رکن (۴

ترکن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید

دانشنامه اسلامی