( بدآغار ) بدآغار. [ ب َ ] ( ص مرکب ) بدرگ. بدسرشت. ( آنندراج ) :
یکی زشت روی بدآغار بود
تو گویی به مردم گزی مار بود.
یکی زشت روی بدآغار بود
تو گویی به مردم گزی مار بود.
ابوشکور ( از احوال و اشعار رودکی ج 3 ص 1238 ).
بداغار
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
( بدآغار ) بد ذات، بدسرشت، بدنهاد: یکی زشت روی بدآغار بود / توگویی به مردم گزی مار بود (ابوشکور: شاعران بی دیوان: ۱۰۰ ).
کلمات دیگر: